Fotoreizen Oman: het einde van een tijdperk?
Een van onze fijnste en meest bijzondere fotoreis bestemmingen is Oman. Al sinds 2014. De bonte souqs, de geitenmarkten, de azuurblauwe zee, de hemelhoge bergen met hun diepe canyons, de witte en oranje woestijnen, de oude en vaak verlaten lemen huizen, maar vooral de gastvrijheid van de bevolking maakt het een paradijs voor fotografen.
Ook in Oman staat de tijd niet stil. Het is een land met veel minder olie-inkomsten dan andere golfstaten en toerisme stond lange tijd nog in de kinderschoenen. Maar Oman heeft van toerisme nu een speerpunt gemaakt en investeert enorm in toeristische infrastructuur. Overal worden wegen gemoderniseerd, resorts aangelegd.
Begin december lezen we over de aanbesteding van een kabelbaan langs de Corniche van Mutrah. Ook wil Oman rond de Bimah Sinkhole toeristische infrastructuur uitbouwen met o.a. een groot kampeerwagen terrein. Vanuit Nederland denkt Transavia er over om vakantievluchten op Oman te gaan aanbieden in het seizoen 2025/26. Minimaal 15.000 vakantiegangers worden in de wintermaanden dan naar de nieuwe resorts langs de kust gevlogen.
Allemaal logisch voor een land dat bezig is ook in de toekomst voldoende inkomsten te genereren. En ondanks alle moderniseringen is de feedback van de deelnemers altijd buitengewoon enthousiast gebleven. Als je ergens al 10 jaar komt, vallen de veranderingen je op. Het effect van de fotoreis op nieuwkomers blijft er echter nog steeds een van ultiem genieten en fotograferen. En het lukt ons kennelijk om met onze enorme ervaring in Oman en de hulp van onze lokale kennissen en vrienden dit ultiem genieten en fotograferen nog steeds mogelijk te maken.
Maar het stelt ons, als organisatoren van fotoreizen, wel voor een dilemma. Want hoeveel van de nu nog rustige en authentieke plekken zullen dat de komende jaren nog blijven?
We hebben bijvoorbeeld de Wadi Bani Khalid uit ons programma gehaald omdat het met alle nieuwe infrastructuur daar niet echt interessant meer is voor fotografen. En vrijdag op de geitenmarkt in Nizwa wordt het ook steeds drukker met toeristen die tussen alle handelaren doorlopen. Prima natuurlijk dat ze kunnen genieten van het spektakel, maar je wilt als fotograaf toch graag Omani op de foto en geen toeristen.
Met dit alles valt een fundament onder de fotoreis, zoals we hem 10 jaar met zoveel plezier hebben kunnen aanbieden, misschien een beetje weg. Van een unieke fotoreis wordt het nu een gewone vakantiereis waarop je ook kunt fotograferen. Zonder toegevoegde waarde. Dus de tweede fotoreis in februari kon weleens de laatste zijn.
Onze vriendschap met gids en mede chauffeur, Hamood zorgt ervoor dat we daar nog niet zeker van zijn. Wie weet kunnen we een urbexreis, vogelreis of een reis naar het prachtige zuiden creëren. Daar gaan we nu hard over nadenken. Hier en in Oman. Vooral wanneer we eindelijk met Hamoud onze lang gewenste trip met z’n drieën door de woestijn naar het zuiden gaan maken a.s. januari. ‘s Avonds onder de heldere sterrenhemel en in de stilte zullen zeker weer ideeën ontstaan.
Maar, zoals alles, is niets zeker en houden we er rekening mee dat de reis in 2025 een afscheid kan zijn.
Tja, zeker een dubbel gevoel… Ontwikkelingen staan niet stil en het is ook goed voor Oman om niet alleen afhankelijk te zijn van olie inkomsten. Maar we zitten ook niet te wachten op de vliegtuigladingen vol lawaaiige toeristen die alleen maar goedkoop vakantie willen vieren. Als ze nu in hun resorts willen blijven zitten….
Veel inspiratie dan maar de komende reis zou ik zeggen: wellicht nog nieuwe ontdekkingen. In ieder geval heel veel plezier met jullie lang gekoesterde reiswens en vooral ook de meer dan hartelijke groeten aan Hamood!