Superresolutie in Lightroom Classic

In dit geval zijn die ‘problemen’ de lichtomstandigheden, die wat duister waren. De foto is gemaakt op ISO 220 op f/8 met een sluitersnelheid van 1/400s; een shot uit de hand met een brandpuntsafstand van 500mm (die op een cropcamera als de Nikon D500 eigenlijk 750mm is).

Hoewel de Nikon 200-500mm f/5.6 een geweldige stabilisatie heeft is voor vogels in vlucht eigenlijk een snellere sluitertijd nodig. Op 100% vergroting levert dit alles een wat softe foto op. Een samenspel van de lichte bewegingsonscherpte van mij en de gans. Ook de combinatie van ISO 200 en diafragma f/8 resulteert in een minder zachte achtergrond dan zou kunnen. Maar ja, ik wilde nog wel wat scherptediepte overhouden bij zo’n groep ganzen die op je afkomt. Vandaar de f/8.

Superresolutie toepassen

Zoals altijd bij bewerkingen, maak ik eerst van m’n origineel een Virtuele kopie door met de rechter muisknop op de foto te klikken (Ctrl-klik met Mac) en in het keuzemenu Virtuele kopie maken te klikken.

Om dan tot de Superresolutie te komen klik ik rechts op de virtuele kopie (Ctrl-klik met Mac) en kies in het rolmenu Verbeteren…

Het venster Voorvertoning Verbeteren wordt nu zichtbaar.
Vink Superresolutie aan. Er zal getoond worden hoelang de bewerking zal duren. Hier is dat ongeveer 2 seconden. Laat je niet van de wijs brengen door het voorbeeldvenster links. Het resultaat zal er beter uitzien. En klik dan op verbeteren.

Linksboven zie je nu de tekst Verbeterde DNG maken met een tijdsbalk die sluit zodra de vergrootte afbeelding gemaakt is.

Nieuwe foto is 2x zo groot

Het nieuwe bestand krijgt in de naam toegevoegd Verbeterd (met evt. een volgnummer) en de extentie dng. Dit is het RAW-format van Adobe. Ook zien we dat het formaat van de foto nu 11136 x 7424 pixels is geworden (was 5568 x 3712).

Daarvoor wil ik de foto vergelijken met het origineel in de tab Ontwikkelen met het gereedschap Referentiefoto. Klik op het icoontje RA links. Je ziet nu twee schermpjes. Links Referentie. Rechts Actief. Klik nu op je vergrootte foto om deze actief en zichtbaar te maken in het rechter schermpje.

Klik en houd vast op de thumbnail voor je originele foto (of hier de virtuele kopie), sleep deze naar het venster Referentie en laat de foto los.

We zien nu de vergrootte foto (1) in het Actief venster en het originele formaat (2) in het Referentie venster. Maar het Actieve venster wordt nu op 100% weergegeven. De referentiefoto niet.

Beide foto’s worden nu op 100% weergegeven. Maar de rechter foto is 2x zo groot. Dus zo is het lastig om de kwaliteit te vergelijken.

De Referentie foto kunnen we alleen op 100% of helemaal laten zien. Maar de Actieve foto kunnen we ook op 50% tonen en dan wordt hij even groot als het orgineel weergegeven en kunnen we ze vergelijken.

De kwaliteit van de vergrootte foto is inderdaad niet slecht. Er is iets verlies aan scherpte en contrast bij de vergrootte foto rechts in vergelijking met het origineel. Dus we zullen nog een beetje moeten bijverscherpen en contrast vergroten op de vergrootte foto om hetzelfde resultaat te krijgen. Maar het is een heel mooi resultaat. Zeker bij een foto zoals deze. Ik had verwacht dat de genoemde ‘problemen’ veel meer zichtbaar zouden zijn bij de verdubbeling van de foto.

“Ja maar”, hoor ik je nu denken, “op 100% ziet die vergrootte foto er toch wel wat slechter uit.” Inderdaad. Maar een foto moet je ook eigenlijk op 50% vergroting bekijken om te zien hoe het resultaat er in werkelijkheid uit zal zien. Je simuleert daarmee het kijken naar een foto op armslengte, want zo kijk je er meestal naar. En niet met je neus op de foto.

Ook de vergrootte foto moet je op z’n grootst op 50% vertoning bekijken. En eigenlijk zul je nog een stapje extra terug doen, wanneer dit beeld aan de muur hangt. Want dit zal bijna 100 x 65 cm zijn! Dus zou je, om de kwaliteit te beoordelen, de foto eigenlijk nog iets kleiner op je beeldscherm moeten laten zien.